استخوان های بدن کبوتر
کبوتر
کبوتر فیزیولوژی و آناتومی استخوان های بدن کبوتر:استخوان های کبوتر با توجه به موقعیت قرارگیری در بدن کبوتر به قسمت های زیر تقسیم می شوند
استخوان های مستقر در محور طولی بدن شامل استخوان های سر و صورت کبوتر ستون فقرات گردن مهره های پشت و لگنی جناغ و دنده ها .
استخوان های ضمیمه ای : که به استخوان های فوق ضمیمه می شوند و شامل بال ها و پاهای کبوتر می باشند.
استخوان های احشایی : که درون یک بافت احشایی ایجاد می شوند و شامل استخوان حدقه چشم و زبان .
کبوتر
استخوان های طویل : که در یک بعد بیشتر رشد کرده اند و بصورت اهرم هایی در بدن پرنده ایفای نقش می کنند. مانند استخوان های ران و بازو . استخوان های ران و بازو در کبوتر در هنگام بلوغ هوا پذیر شده و باعث می گردند که وزن پرنده سبک شده و بتواند پرواز نماید .
این استخوان ها شامل ۳ قسمت می باشند :
۱: اپی فیز: به دو انتهای استخوان کبوتر گفته می شود.
۲:دیافیز : به قسمت میانی استخوان گفته می شود.
۳:متافیز : به فاصله اپی فیز و دیافیز متافیز گفته می شود .
در قسمت دیافیز در حفره ای مدولاری طی بلوغ کبوتر ماده و تحت تاثیر هورمون های جنسی بافت نرمی به وجود می آید که در هنگام تخنمگذاری توانایی گذاشتن و برداشتن سریع کلسیم را دارا می باشد .
فیزیولوژی و آناتومی دستگاه گوارش کبوتر
دستگاه گوارش در پرندگان همانند دیگر حیوانات از لوله گوارشی و غدد ضمیمه تشکیل شده است .لوله گوارشی شامل دهان مری چینه دان پیش معده سنگدان روده کوچک روده های کور روده بزرگ و کلوآک و مقعد می باشد. درواقع دستگاه گوارش طیور نسبت به طول این دستگاه در سایر حیوانات اهلی دیگر متراکم تر به طوری که نسبت طول دستگاه گوارش به طول بدن در این حیوانات یک به چهار است این در حالی است که همین نسبت در گوسفند یک به بیست و هفت است . همچنین میزان ترشحات آنزیمی و اسیدی در لوله گوارشی طیور بیشتر از سایر حیوانات اهلی است .به طوری که کلیه قسمت های لوله گوارش طیور تقریبا اسیدی است.
بررسی قسمت های مختلف دستگاه گوارش طیور :
دهان :
اولین قسمت و محل ورود غذا به لوله گوارشی است .دهان در طیور فاقد لب دندان کام نرم گونه است . حفره ی دهانی این حیوان توسط منقار از محیط بیرون جدا می شود . در اطراف دهان تعدادی غدد بزاقی وجود دارد.
کام سخت:
در سقف و وسط حفره دهانی شکافی طولی وجود دارد که به مجارری بینی باز می شود .
کبوتر
زبان :
زبان در طیور به صورت حنجری شکل بوده و دارای تیغه هایی در طرفین می باشد این تیغه در حرکت غذا به طرف حلق و مری نقش مهمی دارد. با توجه به اینکه طیور فاقد قدرت مکش در دهان خود هستند این حالت زبان در تغذیه آنها موثر است .زبان درر طیور حدود ۲۴ مکان چشایی دارد . این تعداد در مقایسه با زبان انسان که ۹۰۰۰ عدد جوانه چشایی دارد نشان دهنده قدرت چشایی طیور است .
مری :
لوله ای است قابل انعطاف و عضلانی که از هر حلق تا پیش معده دارد و. مری به ترتیب از بیرون به داخل دارای لایه های زیر می باشد.
لایه سروزی – لایه عضلانی -لوله مخاطی . ماهیچه های طولی و حلقوی در انتقال غذا به چینه دان و پیش معده نقش بسیار مهمی دارند . طیور در دهان خود فاقد عضلات حلقی -زبانی و کام نرم هستند . به همین دلیل عمل عبور غذا از دهان یک عمل سریع و ناگهانی است .به این صورت که غذا از دهان عبور کرده و وارد مری می شود . پس از آن دهانه مری بسته می شود . سپس غذا توسط امواج پریستالتیک به چینه دان یا معده منتقل می شود .سرعت این حرکات در مری حدود ۵/۱ سانتی متر در ثانیه است.
