آب تنی کبوتر

در بخش دوم مقاله توضیحاتی در مورد تغذیه کبوتر دادیم کبوتر از جمله پرندگان تمیز می باشد و علاقهٔ زیادی به آب تنی دارند. علاقهٔ کبوتر به استحمام به حدی است که در تمام فصل تابستان و پاییز و حتی زمستان ، همین که هوا اندکی مساعد شود ، بیدرنگ به آب تنی میپردازند . البته پس از هر استحمام باید ظروف اب تنی را خالی کرده ، مجددا از اب تمیز پر نمود ، زیرا هیچ بعید نیست که در ضمن اب تنی هوس نوشیدن آب کند . البته نشانه اب تنی کردن کبوترها وجود پرهای اضافی است که روی آب محفظه می ایستد. بنابراین باید ظروفی به منظور آب تنی در محوطهٔ باز به تعداد کافی قرار داده شود که هر کبوتر بتواند هر روز به سهولت آب تنی کند زیرا استحمام کبوتردر سلامتی پرنده موثر است و جانوران موذی را نیز از بدنش دفع می کند. یک یا دو ظرف مملو از آب به قطر ۶۰ سانتیمتر برای این منظور کافی است (مشیری ۱۳۶۰).

 

پرواز دادن کبوتر

دستگاه جوجه کشی شترمرغی ۱۶ تایی

پرواز کبوترها باید در اوقات معینی از روز صورت گیرد تا برای سلامتی آنها ضرری نداشته باشد و آنان را در معرض بیماری قرار ندهد. کبوترها را می توان در اوقات زیر پرواز داد :

۱- پرواز صبحگاهی: که تقریباً مابین ساعت شش تا هشت صبح انجام می شود.

۲-پرواز شامگاهی : که معمولاً قبل از غروب آفتاب صورت میگیرد. از پرواز دادن کبوترها در برخی اوقات ، مانند هنگام ظهر در فصل تابستان که تابش اشعه خورشید عمودی و شدید است ، باید خودداری نمود زیرا باعث ایجاد خستگی و استرس در کبوترمی شود. همچنین باید از پرواز کبوتردر شب جلوگیری کرد چون کبوترها در شب نمی توانند مسیر و محل زندگی خود را به راحتی پیدا کنند و ممکن است در جهت یابی آشیانهٔ خود دچار مشکل شوند.

در برخی از ماه های سال همچون مرداد و شهریور، پرواز کردن برای کبوترها مشکل است زیرا تحت تأثیر برخی عوامل فیزیولوژی هستند که منجر به پرریزی کبوتر می شود؛ این پرریزی در بالها و دم به علت فراوانی پرها قابل ملاحظه نیست.

 

پر ریزی کبوتر

پر ریزی کبوتر

در اغلب پرندگان، تعداد پرهای هر بال ده عدد است و هر پری که بیفتد از پشت محل آن پر جدیدی می روید و مدت ۱۵ روز طول میکشد  تا به اندازه پر سابق برسد . چنانچه از تعداد پرهای بال کاسته شود، پرنده توازن خود را به هنگام پرواز از دست می دهد، در حالی که اگر تعدادی از پرهای دم پرنده کم شود، به طور مستقیم اثری بر روی پرواز پرنده نخواهد گذاشت. پرریزی کبوترمعمولا در اوایل فصل پاییز صورت میگیرد. چنانچه پرها برای جلوگیری از پرواز عمداً کنده شود، در این صورت ۵۰ روز طول خواهد کشید تا دوباره پرها درآید. پیشنهاد می شود که کف جایگاه کبوترها با براده چوب و کاه که فاقد اجسام نوک تیز و برنده است پوشانده شود تا باعث اذیت و آزار کبوترها نشود.

 

تولید مثل کبوتر

کبوتر نر قبل از تخمگذاری کبوترماده ، خسی و خاشاک را جمع آوری و با آنها لانه می سازد و پس از تخم گذاری در خوابیدن بر روی تخم با کبوتر.ماده مشارکت می نماید در طی مدتی که کبوتر ماده بر روی تخم می خوابد، کبوتر نر در کنارش می ماند و از جفت خویش حمایت می کند. در هنگام درآمدن جوجه ها از تخم، کبوتر نر اقدام به جمع آوری و ذخیره دانه در چینه دان خود میکند و در بازگشت به لانه آن را به کبوتر ماده می دهد تا به مصرف تغذیه جوجه ها برساند. مدت خوابیدن کبوتر ماده روی تخم ۱۸ روز است. پس از آن، جوجه ها با شکستن پوستهٔ تخم به تدریج خارج می شوند بهتر است که در این مرحله تخمها دستکاری نشوند، زیرا شکستن پوستهٔ تخم با دست، ممکن است موجب آسیب دیدگی جوجه ها شود. جوجه ، در هنگام خروج از تخم کرک های زرد ریزی دارد که تا هنگام رشد پرها باقی می ماند. جوجه ها تا پیش از رویش پر ها دارای گوشت لذیذ و خوشمزه ای هستند. اما پس از این مرحله بدنشان لاغر می شود و خوشمزگی  گوشت شان کاهش می یابد.

۰ ۰ votes
امتیازدهی به مقاله