دهیدراتاسیون – جلوگیری از از دست دادن آب بدن جوجه های یک روزه
جوجه های یک روزه به علت اینکه پیوسته آب بدن خود را از دست میدهند سریعا دهیدراته ( دهیدراتاسیون ) می شود این حالت حتی در هچری ، اتاق انبار و یا در حین جابجایی طولانی مدت هم رخ می دهد . معمولا برای کاهش خطر دهیدراتاسیون افزایش رطوبت نسبی در مدت انبار یا انتقال جوجه های یک روزه توصیه می شود اما این روش در عمل مناسب نیست .
دهیدراتاسیون – جلوگیری از از دست دادن آب بدن جوجه های یک روزه
دمای مطلوب بدن جوجه یک روزه حدود ۵/۴۰ الی ۴۰ می باشد . در این دما جوجه احساس راحتی می کند و به دنبال آّب و غذا می رود اما تغییر دمای بدن از این حد نرمال موجب ناراحتی و سستی پرنده می شود. پرندگان توانایی محدودی در کنترل و تنظیم دمای بدن خود دارند به ویژه وقتی سن آنها پایین باشد . پرندگان در سنین بالاتر با استفاده از انرژی غذا بدن خود را گرم نگه می دارند. اما جوجه های یک روزه با ازدحام در یک گوشه سالن از اتلاف حرارت بدن خود جلوگیری می نمایند که در این حالت به آب و غذا دسترسی نخواهند داشت .
دهیدراسیون چیست
وقتی پرنده مسن یا جوجه یک روزه احساس گرما بکند نخست بال های خود را تکان می دهد تا حرارت بدن خود را کنترل بکند. اگر این عمل کافی نباشد با عمل تبخیر آب گرما را از بدنش دفع می کند. از آنجائیکه پرندگان نمی توانند عرق بکنند آب بدن خود را از راه له له زدن تبخیر می کنند . اگر پرنده احساس راحتیب بکند تنفس از طریق بینی انجام می گیرد و این عمل در مدت ۲۴ ساعت باعث اتلباف ۲ الی ۱ گرم رطوبت خواهد شد.
وقتی دمای بدن جوجه به ۴۱ درجه سانتی گراد برسد پرنده شروع به له له زدن می کند این عکس العمل پرنده موجب افزایش اتلاف رطوبت از بدن می شود و در وضعیت حاد جوجه ممکن است در مدت ۲۴ ساعت بیش از ۵ گرم و حتی گاهی بیش از ۱۰ گرم رطوت بدن خود را از دست بدهد . در این حالت اگر ما رطوبت نسبی سالن را افزایش دهیم در حقیقت مانع از دست رفتن رطوبت بدن جوجه شده ایم اما از طرفی دیگر با این کار مانع خنک کردن پرنده توسط خودش شده ایم . در صورتی که پرنده احساس راحتی بکند و از طریق بینی نفس بکشد تغییرات رطوبت نسبی تاثیر اندکی برمیزان اتلاف رطوبتی پرنده خواهد شد.
دهیدراسیون جوجه درحال خروج از تخم
نکته مهم در جلوگیری از دهیدراتاسیون جوجه یک روزه کنترل دمای بدن و پیش گیری از وقوع حالت له له زدن می باشد . اگر حرارت بدن پرنده در حد نرمال باشد اتلاف رطوبتی بدن در مدت ۲۴ ساعت به ۱ الی ۲ گرم خواهد رسید. در صورتی که پرنده خوراک و کیسه زرده ررا بخورد هضم مواد غذایی منجر به تشکیل آب متابولیکی خواهد شد و این برای جبران هر گونه اتلاف رطوبتی در حرارت مطلوب بدن کافی می باشد . در این حالت پرنده اندکی کاهش وزن خواهد داشت اما منجر به دهیدراتاسیون آن نخواهد شد.
در مسافت های طولانی انتقال جوجه ها ، تزریق ۱ الی ۲ سی سی سرم به جلوگیری از دهیدراتاسیون آنها کمک می کند اما به شرایطی که دمای بدن جوجه ها در حد نرمال باشد. اگر پرندگان در گرمای زیاد قرار بگیرند مقدار رطوبتی که از دست می دهند بیش از مقدار سرم تزریق شده جهت جبران آب تلف شده خواهد بود . خوراندن مقدار اندکی غذا در حین جابجایی جوجه ها به پرنده در جذب کیسه زرده کمک می کند و لذا آب متابولیکی تولید می شود اما به شرطی که دمای بدن جوجه ها در حد نرمال باشد.
اگر خوراک آبدار باشد آب بیشتری در اختیار پرنده قرار می گیرد و لذا زرده مصرف شده و آب متابولیکی تولید می شود اما به شرطی که دمای بدن جوجه ها در حد نرمال باشد. پس از رسیدن به مزرعه بایستی توجه داشت که جوجه ها سریعا به آب دسترسی داشته باشند تا اتلاف آب بدن آنها جبران شود . در نتیجه تنها راه موثر در جلوگیری از دهیدراتاسیون بدن جوجه ها حفظ دمای مطلوب بدن آنها می باشد.
کلمات مرتبط :
دهیدراتاسیون ، دهیدراته ، جلوگیری از دهیدراتاسیون مرغ ، جلوگیری از از دست دادن آب بدن جوجه های یک روزه ، دهیدراتاسیون جوجه های یک روزه
