عقاب دو برادر و عقاب خالدار بزرگ
عقاب دو برادر و عقاب خالدار بزرگ(عقاب دو برادر):این گونه عموما طول بدنی برابر با ۵۵ تا ۶۵ سانتی متر دارد. بخش پشتی بدنشان قهوه ای تیره و بخش سینه و شکمی آن سفید با رگه های تیره می باشد. بالهایش نسبتا کوتاه و گرد است . دم بلندی دارند که بخش بالایی آن خاکستری و بخش زیرین سفید و دارای یک نوار انتهایی پهن سیاه رنگ است. پاها و چشم های آنها زرد رنگ است . پرنده های نا بالغ پایین تنه ای به رنگ زرد نخودی دارند. همچنین بخش زیرین بال های آنها نیز به این رنگ دیده می شود و دم آنها دارای نوار سیاه رنگ انتهایی نیست.
عقاب دو برادر در نواحی پوشیده از درخت تپه ها و نواحی دارای فضای باز زندگی می کند . نوع آفریقایی آن نواحی حاشیه جنگل و جلگه هایی را که درختانی بزرگ دارند ترجیح می دهند . این پرندگان هنگام شکار معمولا به صورت آنی از مخفی گاه خود که معمولا بر روی درختان قرار دارد بر روی شکار حمله می کنند. اما می توانند همانند سایر عقاب ها شکار خود را در تپه ها نیز به راحتی بگیرند. از سوی دیگر می توانند بر روی شکار شیرجه بزنند. این پرنده عموما پستانداران و پرندگان بزرگ را شکار می کند. جانورانی به بزرگی خرگوش صحرایی توسط این عقاب شکار می شوند.
صدا:
صدای این پرنده فریاد مانند و شبیه <جوی ی –جوی ی –گی –گی> شنیده می شود.
پراکندگی جغرافیایی در ایران:بومی و نسبتا فراوان است.
عقاب دو برادر و عقاب خالدار بزرگ
عقاب خالدار بزرگ (تالابی)
طول بدن این عقاب به حدود ۶۵ سانتی متر می رسد و فاصله دو سر بال های آن حدود ۱۶۰ سانتی متر است. عقاب تالابی در اروپای شمالی و آسیا دیده می شود و زمستان ها را در اروپای جنوب شرقی خاورمیانه و جنوب آسیا می گذراند. وزن آن ما بین ۷/۱ تا ۳/۲ کیلو گرم متغیر است. این گونه در نواحی کم درخت زندگی کرده و پستانداران کوچک را شکار می کند. عقاب تالابی از عقاب هایی با اندازه متوسط به شمار می رود. سر و بال های آن به رنگ قهوه ای بسیار تیره است. سر آن در مقایسه با سایر عقاب ها کوچک تر است. بعضا نوار های سفید رنگ آشکاری بر ری قسمت فوقانی بال ها دیده می شود. نوع نا بالغ دارای لکه های سفید رنگ بر روی بال های خود است که در سن بلوغ از بین می رود.
بعضا ممکن است آنها با شاه باز ها و عقاب های خاکی اشتباه شوند. این پرنده عموما ساکت است .در طی فصل جفت گیری عقاب های تالابی زمین های پست جنگلی که نزدیک به مناطق پر آب باشد را برای لانه سازی انتخاب می کنند. آنها لانه خود را بر روی درختان بلند می سازند و در زمین ها باتلاقی و چمنزار های مرطوب به شکار می پردازد. هنگام مهاجرت و نیز در زمستان از نواحی بیابانی و باتلاقها عبور کرده و در اطراف آبهای کم عمق که دارای درختان کوتاه هستند گرد هم جمع می شوند. آنها از درختان نواحی صخره ای و بعضی مواقع از روی زمین برای لانه سازی استفاده می کنند. در اواسط بهار یک الی سه تخم گذاشته می شود که پس از ۴۲ تا ۴۴ روز جوجه ها از تخم بیرون می آیند .حدود ۶۰ تا ۶۵ روز طول می کشد تا جوجه ها بتوانند پرواز کنند. در طی این دوره والدین هر دو از جوجه ها مراقبت می کنند .قورباغه غذای اصلی آنها را تشکیل می دهد ولی از پستانداران کوچک پرندگان آبی و مار ها نیز در رژیم غذایی خود استفاده می کنند. و در صورت پیدا کردن لاشه لاشه خواری نیز می کنند.
عمده ترین خطری که هم اکنون این گونه را تهدید می کند از بین رفتن زیستگاه های آنها توسط انسان است.در برخی نواحی به دلیل شکار شدن توسط انسان تعداد آنها به شدت در حال کاهش است.
عقاب دو برادر و عقاب خالدار بزرگ
برخی اوقات بین عقاب خالدار بزرگ و عقاب خالدار کوچک جفت گیری صورت می پذیرد. ولی هنوز مشخص نیست که آیا این یک پدیده طبیعی است یا اینکه عدم وجود جفت عامل آن است.
صدا: صدای ای پرنده به صورت <کیاک-کیاک –کیاک> شنیده میشود.
پراکندگی جغرافیایی در ایران : زمستان ها فراوان است .به تعداد کم در ایران زاد و ولد می کند به طور اتفاقی در بلوچستان دیده شده است .
