کبوتر
کبوتر یا کفتر پرنده ای است که هم به صورت اهلی و هم به
صورت وحشی وجود دارد. این پرنده دارای نژادهای مختلفی مانند
کبوتر خانگی ، کبوتر چاهی و کبوترهای وحشی است.
اطلاعات دقیقی از زمان اهلی کردن کبوتر در اختیار نیست.
اما با این حال مشخص است که این پرنده در تمدن های باستانی مانند ایران ، روم ، یونان و مصر به عنوان پیک استفاده می شد.
پرورش این پرنده به صورت متراکم در مکان هایی
به نام کبوترخانه انجام می گرفت.
کبوترها در 7-5 ماهگی بالغ می شوند و آماده
تخم گذاری می شوند. هر چقدر وزن کبوترها بیشتر باشد
بالغ شدن آن ها دیرتر انجام می پذیرد.
40 تا 44 ساعت پس از همزیستی و جفت گیری
گونه های نر و ماده ، تخم گذاری گونه ماده آغاز می شود.
کبوترها را به طور متوسط می توان تا پنج سال نگهداری کرد.
در سال های دوم و سوم زندگی بهره وری تخم ها
افزایش پیدا می کند اما از سال پنجم به بعد به طرز چشمگیری
کاهش پیدا می کند. از کبوترهای نر و ماده جفت شده ، در سال
به طور متوسط 12 پرنده جوان حاصل می شود.
اما در صورت بهبود شرایط نگهداری و جیره غذایی ، تعداد
پرنده های تولید شده به 16 تا 20 پرنده نیز افزایش می کند.
البته این شرایط ایده آل و بسیار آرمانی است.
این پرندگان را می توان در داخل منازل ، پشت بام ها و یا
برج های مخصوص نگهداری کرد. قفس های پرورش کبوتر در
ابعاد بزرگ 2*2*3 متر ساخته می شوند که در داخل آن ها
می توان قفس های کوچکتری به اندازه 40*40*50 سانتی متر برای نگهداری جفت کبوترها ایجاد کرد.
با توجه به اهمیت مساله اطلاعات مورد نیاز برای
پرورش کبوتر مانند تغذیه ، مکان نگهداری ، نژاد ، گونه ، جفت کردن و جوجه کشی این پرنده در وبسیات ارائه شده است.
