سنقر خاکستری
سنقر خاکستری در برخی نقاط با نام های سنقر تالابی و سنقر شمالی نیز شناخته می شود. سنقر خاکستری دارای دم و بال های دراز و پاهای آن زرد رنگ است . صورت آن همانند جغد گرد و بخش بالایی پاهایشان دارای نوار های سفید رنگی می باشد و چشمانی زرد رنگ دارند . پرندگان نر بالغ دارای بالا تنه ای به رنگ آبی مایل به خاکستری و بخش زیرین بدنشان سفید است. ماده ها دارای بخش فوقانی قهوه ای و بخش زیرین به رنگ زرد نخودی هستند و در ناحیه سینه و پهلو نوار هایی به رنگ قهوه ای دارند.
پرنده نابالغ دارای پشتی به رنگ قهوه ای تیره همراه با اندکی زردی است. بخش زیرین بدنشان به رنگ دارچین که در آن نوار های رنگی دیده نمی شود.
طول بدن آن حدود ۴۳ تا ۶۵ سانتی متر است و فاصله دو سر بال ها از ۱۰۵ تا ۱۳۵ سانتی متر متغیر است. وزن آنها بین ۳۴۰ تا ۵۰۰ گرم متغیر است.
سنقر خاکستری در اروپا آمریکا و آسیا دیده می شود و مناطق باز مانند علفزار ها و زمین های مرطوب را ترجیح می دهد.انواعی که در نواحی شمالی زندگی می کنند از نوع مهاجر هستند.
سنقر خاکستری
این پرنده در یک سالگی به بلوغ می رسد .
عمده غذای آنها را پستانداران کوچک ،پرندگان خزندگان حشرات و لاشه تشکیل می دهند. سنقر های خاکستری در ارتفاع کم به صورت آرام پرواز می کنند و پس از یافتن شکار بر روی آن شیرجه می زنند. این پرندگان همانند جغد ها حس شنوایی بسیار خوبی دارند و این حس در شکار به آنها کمک می کند.
سنقر های خاکستری بر روی زمین لانه سازی می کنند و هر ساله از همان لانه قبلی خود استفاده می کنند . عموما یک نر با دو یا سه ماده جفت گیری می کند .حتی دیده شده است که یک نر با هفت ماده جفت گیری کند.
لانه آنها شبیه فنجان بوده و از هر چیزی که در محیط پیرامون خود بیابند برای لانه سازی استفاده می کنند. هر ماده لانه جداگانه ای دارد. پرنده ماده پهار یا پنج تخم می گذارد و ۲۹ تا ۳۲ روز در لانه باقی می مانند.
در فصول غیر از فصل جفت گیری معمولا دسته هایی را تشکیل می دهند که بعضا ۲۰ پرنده در این دسته ها دیده می شود. یک جفت برای تمام عمر با هم زندگی نمی کنند. پرنده نر معمولا زود تر از ماده ها به محل لانه سازی می رود و با رسیدن ماده ها نمایش های هوایی را اجرا می کند و پرنده نری که حرکات بیشتری انجام دهد نظر ماده های بیشتری را به طرف خود جلب می کند. نمایش های هوایی شامل پرواز های Uشکل و موج گونه است و بعضا این نمایش تا یک کیلومتر یا بیشتر نیز ادامه می یابد.
در انتخاب محل لانه نر و ماده با هم همکاری م کنند و لانه سازی با مشارکت هر دو انجام می شود. عمل لانه سازی از چند روز تا چند هفته به طول می انجامد . حتی در مدتی که ماده روی تخم ها خوابیده است اضافه کردن مواد جدید به لانه ادامه می یابد . حتی در طی مرحله پرورش جوجه ها نیز این فرایند ممکن است ادامه یابد.
عموما پرنده ماده روی تخم ها می خوابد و فقط برای گرفتن سهم خود از غذایی که نر آورده است لانه را ترک می کند. و گهگاه لانه را برای پرواز های کوتاه و جمع کردن مواد جدید برای لانه ترک می کند.
پرنده نر غذا را با خود به لانه آورده و از هوا آن را به نزدیکی لانه می اندازد . ولی اگر ماده در لانه نباشد آن را در لانه می اندازد . پرنده نر هرگز به طور مستقیم به جوجه ها غذا نمی دهد.
اگر چند ماده با یک نر جفت گیری کنند غذای کمتری به دست می آورند لذا خود نیز به شکار می پردازند که موجب آسیب پذیر شدن لانه در برابر شکارچیان می شود.
هنگامی که جوجه ها به سن دو هفتگی می رسند شروع به راه رفتن کرده و تا ۱۵ متری لانه می روند. در سن چهار الی پنج هفتگی جوجه ها اولین پرواز خود را انجام می دهند . جوجه ها عموما شب ها را در لانه گذرانده و منتظر غذا می مانند . والدین شکار را از بالا برای جوجه ها می اندازند و اغلب جوجه ای که زود تر از همه به غذا برسد .را می خورد . جوجه ها عموما به دنبال یکدیگر می دوند.
صدا : صدای این پرنده هشدار دهنده است و هنگام نمایش های جنسی شبیه که – که – که شنیده می شود.
پراکندگی جغرافیایی در ایران :زمستان ها نسبتا فراوان است . در تمام نقاط ایان به جز منتهی الیه جنوب شرقی ایران دیده می شود.
سنقر خاکستری
