پرورش مرغ محلی | در پرورش مرغ بومی به چه نکاتی باید توجه داشته باشیم ؟
مرغ محلی به عنوان یکی از محبوب ترین پرنده های است که در مقیاس های کوچک و بزرگ پرورش داده می شود . افرادی که این فعالیت را به صورت صنعتی به انجام می رسانند از ابزار و تجهیزاتی برای بالا بردن کیفیت کار و مهمتر از همه در راستای افزایش راندمان بهره گیری می کنند که دراین حالت تعداد اعضای گله در کوتاه مدت بالا می رود .
فروش و استفاده از گوشت و تخم مرغ بومی از مهمترین دلایل پرورش این پرنده می باشد. در این پست از سایت دستگاه جوجه کشی دات نت مهمترین موارد در پرورش مرغ بومی را بیان کرده ایم . با ما همراه باشید …
ویژگی های مرغ بومی
با استناد بر بررسی های انجام شده مرغ بومی یا همان مرغ محلی تحرک زیادی دارد و از قدرت بدنی بالایی در برابر عوامل بیماری زا برخوردار است . همین امر باعث شده تا تلفات در این گونه از پرنده ها به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند . تاج و ریش این نوع از پرنده ها رشد قابل توجهی دارد و به رنگ قرمز در می آیند .
منقار مرغ محلی برعکس پرنده های شکاری کوتاه ولی قدرتمند است و فاصله بین دو استخوان لگن این پرنده تا حدودی زیاد یا در واقع معادل دو انگشت می باشد . همانطور که در محیط های روستایی مشاهده کرده اید پر هایی که بدن این پرنده را پوشش می دهند به شکل کهنه و بدون ساییدگی هستند .
بررسی غریزه کرچی در مرغ محلی
کرچی شدن مرغ یکی از جمله رخ داد هایی است که می تواند برای پرورش دهنده مشکل ساز باشد . در واقع برای توضیح بهتر می توان بیان کرد که مرغ محلی بعد از گذاشتن ۹ تا ۱۱ تخم دچار حالت خاصی می شود و هورمون های ویژه ای در ذهن او ترشح پیدا می کند .
مرغ ها تحت تاثیر این هورمون ها تخم گذاری را متوقف کرده و اشتهای انها به شدت کاهش پیدا می کند به طوری که به صورت سست و بی حال در محیط های تاریک می نشینند .
با بررسی های انجام شده ، برای جلوگیری از این امر باید تخم های تولید شده توسط این پرنده در پایان هر روز جمع آوری شود تا مرغ تحت تاثیر حضور تخم های نطفه دار خود قرار نگیرد .
این مهم را نیز به خاطر داشته باشد که حالت کرچی یک بیماری نیست بلکه یک صفت ژنتیکی است که در صورت رعایت همه بایدها ، تنها به مدت کوتاهی مرغ محلی را تحت تاثیر خود قرار می دهد . علاوه بر موارد ذکر شده ، برای خروج زودتر مرغ ها از حالت کرچی ، توصه می شود که آنها را از محیط تاریک بیرون آورده و در مقابل نور خورشید قرار دهید .
چرا مرغ محلی برای پرورش مناسب می باشد ؟
مرغ های بومی ، مرغ مرندی و مرغ های معمولی برعکس بسیاری از پرنده ها به انسان ها نیاز قابل توجهی دارند به طوری که آنها تنها می توانند ۴۰ درصد از غذای مورد نیاز خود را از محیط زندگی دریافت کنند و مابقی یعنی ۶۰ درصد غذا باید توسط پرورش دهنده در اختیار آنها قرار داده شود .
برای تغذیه مرغ بومی شما می توانید از پسماند غذا ها ، کنجد ، ذرت ، کنجاله ، سویا ، گندم و … بهره گیری کنید .
در کنار موارد ذکر شده باید این مهم را نیز به خاطر سپرد که پرورش مرغ بومی دردسر چندانی ندارد و این در حالی است که شما برای پرورش مرغ صنعتی نیاز مبرم به استفاده از انواع آنتی بیوتیک ها دارید که این خود می تواند هزینه تمام شده پرورش را تا حد قابل توجهی بالا برده و سود حاصل از این کار را کاهش دهد .
مکان مناسب برای پرورش مرغ محلی
در این بخش از مقاله مکان مناسب برای پرورش این پرنده مورد بررسی قرار داده می شود . ۳ نوع از کاربردی ترین مکان هایی که برای پرورش مرغ محلی می تواند زیر ذره بین قرار داده شود عبارت اند از :
– مرتع آزاد
– خانه
– باغچه
نگهداری از مرغ محلی در مرتع آزاد
پرورش و نگهداری از مرغ در محیط آزاد یا در واقع در مرتع آزاد یعنی این که مرغ بتواند به راحتی از هر جایی که میخواهد برود و در واقع به گشت و گذار بپردازد . در این حالت مرغ برای گشتن و تغذیه به محیط گسترده تری نیاز دارند .
شما می توانید برای اعمال این مهم از محیط هایی مانند مراتع و باغچه خانه یا بهره گیری نمایید تا مرغ ها آزادانه حرکت کرده و از محیط مواد غذایی لازم را به دست بیاورند .
نگهداری از مرغ محلی در خانه
برخی افراد علاقه زیادی به پرورش مرغ محلی دارند چرا که استفاده از گوشت مرغ صنعتی برای تغذیه از نظر سلامتی چنان اهمیت ندارد و حتی می تواند مضر باشد . خبر خوب این است که شما می توانید این پرنده را در محل زندگی یعنی خانه خود پرورش دهید ولی برای این کار باید چند فاکتور را مورد توجه قرار دهید .
در واقع شما باید این مهم را بررسی کنید که آیا نگهداری از پرنده در محل زندگی باعث آزار همسایه ها اطرافیان می شود یا نه ؟ البته اگر خانه شما حالت ویلایی داشته باشد تا حد زیادی از مشکلات شما کاسته خواهد شد .
اگر شما در آپارتمان زندگی می کنید شاید کمی این کار برای شما سخت باشد ولی در این حالت نیز باید محیط اطراف را بررسی و تحلیل کنید ، چرا که برخی از آپارتمان ها دارای باغچه های کوچک می باشند که این امکان را برای شما ایجاد می کند تا پرورش مرغ محلی را در آنجا آغاز کنید .
پرورش مرغ محلی در باغچه
پرورش مرغ در محیطی مانند باغچه می تواند برخی چالش ها را برای پرورش دهنده ایجاد کند که مهم ترین آنها تامین امنیت برای پرنده ها است . ابتکار عمل برای این کار را می توان حصار کشی به دور محل زندگی مرغ محلی در نظر گرفت تا شکارچی ها و عوامل خطر ساز به محیط داخلی راه پیدا نکنند .
اگر مکانی که برای این کار در نظر می گیرید به اندازه کافی بزرگ باشد توصیه می شود دور تا دور این مکان را با نرده و توری به طور کامل پوشش دهید تا پرنده هایی که پرورش می دهید از گزند افراد مختلف در امان باشند .
شاید مورد دیگری که می تواند برای پرورش دهنده و یا صاحب باغچه حائز اهمیت باشد سرنوشت علف هایی است که تحت تاثیر مرغ ها قرار می گیرند .
شاید دیده باشید که مرغ ها برای پیدا کردن غذا ، دان و کرم به زمین یا علف ها چنگ می زند در این حالت اگر تعداد مرغ بالا باشد بدون شک علف ها از بین رفته و گِل ایجاد خواهد شد که در این حالت باید اقداماتی برای برطرف کردن این مشکل در راس اقدامات قرار داده شود .
جوجه کشی از مرغ محلی
همانگونه که میدانید جوجه کشی از مرغ بیشترین سهم را بین انواع پرنده ها به خود اختصاص داده است . برای بالا بردن امنیت کار و مهم تز از همه راندمان تبدیل تخم به جوجه ها لازم است که شما برخی اقدامات را در راس اولویت ها قرار داده و در واقع به عنوان چاشنی بکار بگیرید .
انواع دستگاه جوجه کشی که توسط برند ها و شرکت های مختلف طراحی و تولید می شوند با توجه به سیستم پیشرفته ای که دارند می توانند تخم نطفه دار مرغ محلی و انواع تخم های نطفه دار پرند های مختلف را نیز به جوجه تبدیل کنند .
البته تنها دستگاه های می توانند این امر را در بهترین حالت ممکن به انجام برسانند که از کیفیت ها و استانداردهای لازم برخوردار باشند .
البته دستگاه جوجه کشی تنها عامل دخیل در تبدیل تخم های نطفه دار نمی باشد بلکه ، نطفه دار بودن تخم ها ، تغذیه مناسب مرغ محلی ماده و نر ، جوان بودن مرغ محلی نر و مهم تر از همه رعایت کردن نسبت تعداد نر به ماده در جفت گیری میباشد.
در واقع می توان بیان کرد که اگر مرغ های شما هر روز هفته از نان خیس و برنج پخته تغذیه کنند طبیعی است که در هر ۷ روز نهایتاً دو عدد تخم برای شما بگذارند که در این حالت درصد نطفه دار بودن تخم ها نیز چندان خوشایند نمی باشد .
این در حالی است که اگر شما در این دوره برای تغذیه پرنده های خود از مواد غذایی قوی و دارای کنسانتره بهره گیری کنید و مهم تر از همه غذا هایی که در نظر میگیرید از میزان پروتئین و کلسیم کافی برخوردار باشند تخم های به دست آمده از پرنده نیز از نظر تعداد و مهم تر از همه از نظر نطفه دار بودن در حالت ایده آل تری قرار خواهند گرفت .
براتی تغذیه مرغ محلی توصیه می شود از انواع دانه ها ، حبوبات مختلف ، مواد غذایی مانند سویا و ذرت به دلیل پروتئین و ویتامین بالا در کنار کلم و کاهو که به عنوان بمب کلسیم شناخته می شوند بهره گیری نماید .
فاکتور دیگر نسبت تعداد مرغ محلی ماده به نر است یعنی اگر برای تعداد بالای ماده تعداد کمی نیز در نظر گرفته شود بی شک تخم های به دست آمده از این جفت گیری از کیفیت و باروری پایینی برخوردار خواهند بود .
بر اساس تحقیقات انجام شده و با از نظر افراد صاحب نظر در این زمینه برای جفت گیری و تخم گذاری موفق باید برای هر ۵ ماده ، ۱ نر در نظر گرفته شود . البته خروسی که برای بارور کردن ماده ها در نظر میگیرید باید جوان بوده و از سلامتی کامل برخوردار باشد .
با رعایت موارد ذکر شده اکنون شما نطفه دار بودن تخم های بدست آمده را تضمین کرده اید . در گام بعدی با خرید دستگاه جوجه کشی خانگی و یا صنعتی با کیفیت و متناسب با تعداد تخم ها و فضایی که برای این فعالیت در نظر گرفته اید خواهید توانست انواع تخم های نطفه دار را با راندمان قابل توجهی به جوجه تبدیل کنید .
جوجه کشی موفق در چه حالتی اتفاق می افتد ؟
جوجه کشی را می توان به عنوان یکی از مهم ترین قسمت ها یا پارت ها در فرایند پرورش و نگهداری انواع پرنده های زینتی و اهلی در نظر گرفت چرا که در این فرایند تخم های نطفه دار تولید شده آماده هستند که به مرغ های محلی تبدیل شوند و تعداد گله شما را افزایش دهند که ماحصل این فرایند افزایش درآمد می باشد .
برای جوجه کشی موفق ، دستگاهی که انتخاب می کنید باید قادر باشد همه فاکتور ها و شرایط لازم برای جوجه کشی را ایجاد کند . دما ، رطوبت ، اکسیژن ، چرخش تخم های نطفه دار به عنوان فاکتور هایی اصلی برای یک جوجه کشی پر بازده شناخته می شود .
اگر تنها یکی از این موارد با اختلال مواجه شده و از بازه استاندارد فاصله پیدا کند راندمان کار افت کرده و در بدترین حالت ممکن همه تخم های نطفه دار نابود می شوند .
همان گونه که می دانید جوجه کشی طی دو دوره ستر و هچر انجام می شود که هر کدام با توجه به نواع پرنده نیازمند شرایط خاصی میباشد . دمای لازم برای جوجه کشی در دوره ستر معادل ۳۷.۷ درجه بوده و این در حالی است که در دوره هچر باید کاهش پیدا کرده و ۳۷.۲ درجه باشد .
رطوبت مورد نیاز برای جوجه کشی مرغ محلی نیز با توجه به این دو دوره متفاوت است به طوری که در دوره ستر باید رطوبت محیط ۶۰ درصد و در دوره هچر ۷۰ تا ۷۵ درصد باشد .
بیماری های مرغ بومی
در این بخش از مقاله انواع بیماری هایی که می توانند پرنده را تحت تاثیر خود قرار دهد مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد .
بیماری نیوکاسل
خطرناک ترین و شایع ترین بیماری که مرغ بومی و سایر پرنده ها با خطر مواجه می کند بیماری نیوکاسل می باشد .
از علائمی که نشان می دهد پرنده به این بیماری دچار شده است می توان به سرفه های پی در پی ، صدای خس خس ، ناله کشیدن ها ، لرزش عضله ها ، پایین آمدن میزان اشتها و نیاز مبرم به آب اشاره کرد . جوجه ها ومرغ ها جوان در صورت ابتلا به این بیماری تلفات سنگینی می دهند .
البته مواردی که در این بخش مورد بررسی قرار داده شد تنها چند مورد از علائم نمایانگر بیماری در این پرنده ها می باشد به طوری که در بررسی دقیق تر مواردی چون :
اسهال شل و بودار ، حالت خواب آلودگی ، ترشح شدن مواد از بینی پرنده ، آویزان ماندن بال ها پرنده و … را می توان نشان بیماری نیوکاسل در مرغ بومی و برخی پرنده ها مانند اردک دانست .
برای درمان این بیماری بهترین راه درمان در واقع پیشگیری است . در صورت تشخیص بیماری پرنده ای باید فوراً آن را از دیگر پرنده ها جدا کنید . البته برخی از جوجه ها به دلیل آلوده بودن تخم های یا به دلیل انتقال بیماری از والدین به نیوکاسل مبتلا می شوند ولی با جداساز ی امکان انتقال بیماری به جوجه ها و مرغ ها به صفر می رسد .
البته در نظر گرفتن نکات و باید های بهداشتی به تنهایی نمی تواند خطر ابتلا به این بیماری را از بین ببرد از این رو لازم است که شما واکسیناسیون های لازم و مرتبط با این بیمار را در دوره های تعیین شده با نهایت دقت به انجام برسانید .
بیماری پاستورلوز
این بیماری تحت تاثیر میکروب خاصی در پرنده ایجاد می شود از این رو شما به راحتی با رعایت نکات و اصول بهداشتی می توانید از وقوع آن جلوگیری کنید . از جمله نشانه های این بیماری می توان به کبود شدن عضلات ، افزایش دمای بدن پرنده ، نفس نفس زدن ، کبودی تاج و ریش و اسهال (در برخی موارد) اشاره کرد .
برای پیشگیری از این بیماری باید واکسن های لازم در دوره تعیین شده به پرنده زده شود . علاوه بر این باید مکان نگهداری پرنده کاملاً تمیز و خالی از میکروب باشد . برای این کار شما می توانید مکان نگهداری پرنده را هر چند وقت یکبار شست و شو داده و ضدعفونی کنید .
نوع دیگری از بیماری ها
نوع دیگری از بیماری ها وجود دارد که در اثر انواع انگل و یا تحت تاثیر مسمومیت های غذایی (Food Poisoning) ایجاد می شود . د راین حالت پرنده ها اشتهای خود را از دست داده و بسیار لاغر و ضعیف می شوند . همچنین این دسته از مرغ های بومی دارای چشم های غیر طبیعی و حالت رنگ پریدگی در منقار خواهند داشت .
همانند سایر موارد ذکر شده برای پیشگیری از این نوع بیماری ها لازم است که لانه و محل زندگی مرغ های بومی با استفاده تمیز نگه داشته شده و با استفاده از آهک ضدعفونی شود .
اگر در قسمت هایی از کشور قرار دارید که باران به فراوانی می بارد ، توصیه می شود لانه پرنده را با کمی فاصله از زمین طراحی کنید تا پرنده را تحت تاثیر رطوبت قرار نگیرند . آخرین مورد این که استفاده از دارو های استاندارد ضد انگل امکان آلوده شدن مرغ بومی به انواع بیماری های انگلی را به حداقل می رساند .
